Track & Field II review (NES)

★ ★ ★ ★ ☆ Een tijdloze klassieker, pijnlijke duimen!

Vandaag nemen we een duik in Track & Field II voor de NES om te ontdekken waarom het nog steeds een favoriet is onder retro gamers.
Laten we de nostalgie herbeleven en zien wat dit Olympische spel zo speciaal maakt!



Algemene Informatie

  • Uitgebracht: 1988
  • Ontwikkelaar: Konami
  • Platform: Nintendo Entertainment System (NES)
  • Genre: Sport, Competitie
Het titelscherm. Zoek de Amerikaanse vlag!

Gameplay

Track & Field II is de opvolger van het populaire Track & Field, en brengt de olympische ervaring naar je woonkamer. Het spel biedt een groot aantal sportdisciplines waarin spelers hun vaardigheden kunnen testen:

  • Schermen (fencing)
  • Hink-stap-springen (triple jump)
  • Vrije slag (feestyle swimming)
  • Hoogduiken (high dive)
  • Kleiduifschieten (clay pigeon shooting)
  • Hamerslingeren (hammer throw)
  • Taekwondo
  • Polsstokspringen (pole vault)
  • Kanoën (canoeing)
  • Boogschieten (archery)
  • Hordelopen (hurdles)
  • Rekstok (horizontal bar)
  • Zweefvliegen (hang gliding)
  • Pistoolschieten (gun firing)
  • Armworstelen (arm wrestling) – alleen voor 2 spelers, niet tegen de computer te spelen

Veel evenementen vereisen dat spelers een krachtmeter opbouwen om succesvol te kunnen concurreren tegen tegenstanders. Spelers bouwen deze meter op door snel op knoppen op het bedieningspaneel te drukken. Echter, de snelheid die vereist is om de meter te vullen is vaak erg moeilijk voor menselijke spelers om te bereiken. Maar lukt het je toch? Geniet dan met volle teugen van de virtuele runners high!

In mijn kindertijd was het schermen trouwens het enige dat me écht lukte. Als volwassene lukt een groot aantal van de andere sporten me wel, in het spel tenminste. 😊

Schermen (of ‘fencing’) is waarschijnlijk het gemakkelijkste onderdeel van het spel. Maar kijk, ik ben aan het winnen!

Beeld en geluid

Voor een NES-spel zijn de graphics van Track & Field II indrukwekkend. De sprites zijn verrassend groot en hun animaties vloeiend. Ook de omgevingen zien er erg gedetailleerd uit.

De geluiden en dan met name de stemmen zijn heel helder voor een NES spel. De overige geluiden klinken ook goed. Tijdens het zwemmen bijvoorbeeld hoor je wel degelijk iets dat op water lijkt. Een opvallend aspect van het spel zijn de geluidseffecten die zijn ‘gerecycleerd’ uit eerdere Konami-spellen. Zo is het geluidseffect van het landende vliegtuig in de intro identiek aan dat van het landende vliegtuig in Top Gun uit 1987. Omgekeerd komt het ook voor. Het juichende publiek in Track & Field II komt later weer voor in Blades of Steel, dat in 1990 verscheen. Deze hergebruikte geluidseffecten geven een herkenbare twist voor fans van andere Konami-klassiekers.

Niet letten op mijn scores, maar kijk hoe groot en gedetailleerd de sprite van de speler is!

Conclusie

Ondanks de moeilijke besturing en leercurves, blijft dit wel een klassieker voor de NES die je absoluut niet mag missen. Zeker met vrienden is dit een aanrader: scores maken niet uit; wie niet gediskwalificeerd geraakt bij het polsstokspringen is de winnaar!

Van ons krijg dit spel een 4/5.
Geen goud, maar wel zilver!

Ik weet nog steeds niet waar ik mee bezig ben…

Wist je dat:

  • Dit spel zich afspeelt tijdens de Olympische Spelen in Seoel in 1988? De Japanse naam voor het spel is zelfs “Konamic Sports in Seoul”.
  • Ondanks het feit dat dit een Konami spel is, werkt de Konami Code hier niet. De Olympische eed waarbij atleten zweren niet vals te spelen is dus ook hier van toepassing.

Interesse om dit spel te kopen?


Heb geen product in de winkelwagen!
0