Teenage Mutant Hero Turtles NES review

★ ★ ★ ★ ☆ Een uitdagend, maar ondergewaardeerd spel

In deze review bekijken we het spel “Teenage Mutant Hero Turtles” voor de NES, PAL-versie. Het spel heeft een ietwat twijfelachtige reputatie, mede dankzij de Angry Video Game Nerd (zeker het bekijken waard). Maar het is zeker een spel dat niet in je collectie mag ontbreken.

Wie zijn de Turtles?

De Turtles – Leonardo, Raphael, Michelangelo en Donatello – zijn vier mensachtige gemuteerde schildpadden met een passie voor de ninjavechtkunst en een onweerstaanbare liefde voor pizza. Elke Turtle draagt een gekleurde bandana en is vernoemd naar beroemde Italiaanse kunstenaars. In de jaren ’80 waren de Turtles een ware hype met hun eigen cartoonseries, films, stripverhalen enzovoort. Ze domineerden de markt, en kinderen overal waren dol op ze! Uiteraard waren er ook videospellen van de Turtles waaronder dus dit spel voor de NES.

Gameplay

De gameplay is verdeeld over de buitenwereld waar je je Turtles beweegt van bovenaf gezien en de platformlevels zelf.

• In de buitenwereld of overzichtskaart kies je zelf welke level of welk gebouw je als eerste zal betreden en in latere levels heb je hier ook toegang tot de Turtlevan. Zorg er alleen voor dat je niet aangereden wordt door een tank of vrachtwagen, want dan ben je onmiddellijk je Turtle kwijt.
• De platformlevels zijn dan weer wat je van een spel als de Turtles voor de NES mag verwachten. Vooral veel actie dus. De eerste levels zijn zoals gewoonlijk het gemakkelijkst. Hier leer je vooral de besturing en types vijanden kennen. Al snel leer je ook dat pizza je allerbeste vriend is. Hiermee vul je namelijk de levensbalk van jouw Turtle terug aan.

Je hebt toegang tot alle vier Turtles en kunt op elk moment wisselen. Dit biedt een strategisch voordeel, want als de levensbalk van één van de Turtles bijna leeg is, kun je eenvoudig overschakelen naar een andere met meer levenspunten. Het is echter belangrijk om voorzichtig te zijn, want als je een Turtle verliest, kan dit een definitief verlies zijn, tenzij je later in het spel een kans krijgt om ze terug te krijgen. Als al je Turtles op zijn, betekent dit gelukkig nog niet het einde van het spel voor jou. Je kunt 2 keer verdergaan (continue) nadat je al je Turtles kwijt bent, maar daarna is het spel wel definitief afgelopen.

Tip: gebruik de speciale wapens die je doorheen het spel kunt verzamelen, dit maakt sommige levels een stuk haalbaarder!

Besturing

Elke Turtle heeft zijn eigen wapen, wat je ook merkt in de besturing. Zo is bijvoorbeeld Donatello erg langzaam met zijn wapen, maar dit wordt gecompenseerd door het grotere bereik dat het biedt. Hoewel de besturing over het algemeen soepel is, komt het sprongmechanisme tekort. In bepaalde situaties wordt het nauwkeurig richten van sprongen een uitdaging, wat leidt tot onnodige frustratie en verlies van levens.

Graphics

Sommige levels zien er wat blokkerig uit, maar dat is nu ook eenmaal de realiteit van de betreffende omgevingen (riolen, pakhuizen, …). Per gebied heb je een aparte stijl qua graphics, dus er is wel enige variatie. De gekende personages (de vier Turtles zelf, April, Shredder, Bebop en Rocksteady) worden heel herkenbaar weergegeven. Er zit een tussenfilmpje in het spel en ook dat is mooi gedetailleerd.

Er is wel een gebrek aan diverse en interessante vijanden. Naast de eerder genoemde personages zijn de meeste vijanden iets te generiek: een mensachtige kikker, een vuurwezen, een man met kettingzaag, …

Muziek

De muziek is op zich ok. Geen herkenbare deuntjes van de cartoons, maar voor diegenen die het spel als kind al speelden, is de muziek op zich al heel nostalgisch. De muziek van latere levels herhaalt zich wel erg vaak, maar je bent te druk bezig met vijanden te verslaan om je daar druk om te maken.

De muziek heeft wel een zekere Konami-stijl mee die ook in andere games terug te vinden is (denk bv. aan Castlevania).

Herspeelbaarheid

Een punt van kritiek is het ontbreken van een opslagfunctie of paswoord systeem om het spel te hervatten. Hoewel het spel tamelijk herspeelbaar is, zijn er enkele levels die je liever niet steeds opnieuw wilt doorlopen. Denk bijvoorbeeld aan de legendarische level waarin je Turtles de dam moet redden door onderwater bommen uit te schakelen.

Het spel is niet zo moeilijk als critici (o.a. de Angry Video Game Nerd zoals eerder vermeld) laten blijken, maar het is alsnog geen gemakkelijk spel.

Conclusie: naast enkele minpuntjes een must-have voor nostalgische fans

Ondanks enkele tekortkomingen is Teenage Mutant Hero Turtles (NES) nog steeds een spel dat je niet wilt missen, vooral als je een spel met veel uitdaging zoekt. Het is een perfecte aanvulling op de collectie van elke Nintendo-fan.

Van ons krijgt het zeker een 4/5!

“Cowabunga!”

Wist je dat…

• Dit spel in Europa over de Teenage Mutant “Hero” Turtles gaat en niet over de Teenage Mutant “Ninja” Turtles? Uiteraard zijn dit dezelfde personages, maar ninja’s hadden eind jaren ’80 blijkbaar een negatieve bijklank in Europa.
• De Turtles op de cover allemaal een rode bandana dragen? Nochtans hebben ze elk hun eigen kleur. Leonardo blauw, Raphael rood, Michelangelo oranje en Donatello paars. Dit is een verwijzing naar de originele strips waar alle Turtles rode bandana’s droegen.

Interesse om dit spel te kopen?