Review: Shivers (pc, 1995)

★ ★ ★ ☆ ☆ “What darkness conceals, terror reveals”

Het is weer oktober, en dat betekent tijd om een oud horrorspel uit de kast te halen… Dit jaar doen we dat met een klassieker uit mijn kindertijd. Niet eentje voor spelconsoles, maar wel voor de pc.

Gepubliceerd door Sierra in 1995 voor Windows 3.x, welkom in de mysterieuze wereld van… Shivers.


Shivers

In dit klassieke horror-survivalspel speel je een tiener die door zijn vrienden wordt uitgedaagd om de nacht door te brengen op het terrein van het museum van professor Windlenot. Deze professor is al vele jaren spoorloos verdwenen, samen met een jongen en een meisje die destijds in het museum werden gezien. Niemand heeft hen ooit teruggezien, en niemand weet waar ze zijn gebleven. Er doen geruchten de ronde dat de geest van de professor nog altijd door het museum waart, maar dat zal wel een fabeltje zijn… of toch niet?

In werkelijkheid zijn de professor en de twee jongeren wél overleden, en dat door toedoen van Azteekse demonen: de Ixupi. Er bestaan dertien van deze wezens, elk verbonden aan een element: zo is er een vuur-Ixupi, een jade-Ixupi, een elektriciteits-Ixupi, een water-Ixupi enzovoort. Omdat de professor en de tieners door de Ixupi zijn gedood, hebben hun geesten hun plaats ingenomen in hun ‘gevangenis’, een gezegende urne met een bijhorend deksel, elk van een specifiek element.

Het is aan jou om de overblijvende Ixupi op te sporen en opnieuw op te sluiten. Dat blijkt echter geen eenvoudige taak, want het museum van professor Windlenot zit vol hindernissen en puzzels, de grootste hobby van de professor.

Het museum, waar het volledige spel zich afspeelt…

Gameplay

Je bestuurt het spel vanuit een first-person perspectief, waarbij je klikt om van oriëntatie te wisselen. Onderaan vind je je levensbalk (want de Ixupi kunnen je levenskracht opzuigen) en de reeds gevangen Ixupi in hun bijhorende urnen.

Onderweg los je talloze puzzels op, met moeilijkheidsgraden die variëren van eenvoudig (zoals het naspelen van muzieknoten die je een scherm verder hoort) tot erg lastig (het beruchte Chinese Checkers-spel). De potten en deksels vind je verspreid over het hele museum. Je wordt verplicht om vrijwel alle puzzels op te lossen, anders kun je niet alle potten en deksels vinden. Onderweg kom je ook tal van boeken, lijken en zelfs geesten tegen. Rara, van wie 🙂

De professor heeft er ooit beter uitgezien. Ietsje meer ‘levendiger’…

Audiovisueel

De beelden zijn voor hun tijd opvallend gedetailleerd. Elke omgeving ziet er realistisch uit, en het is puur genieten om door de verschillende thema’s in het museum te dwalen.

De Ixupi zelf zien er opvallend cartoonachtig uit, wat hen totaal anders maakt dan de verder realistische museumomgevingen. Dat contrast geeft ze een vreemde, bijna niet-van-deze-wereld uitstraling, die precies past bij de mysterieuze sfeer van het spel. Tegelijkertijd zijn ze nooit te eng, waardoor jongere kijkers of spelers gerust mee kunnen kijken zonder schrik te krijgen.

De water Ixupi die op het punt staat om aan te vallen…

Elke Ixupi heeft bovendien een uniek motief in zijn deuntje, waardoor je ze gemakkelijk herkent en ze nog meer karakter krijgen binnen het museum.

Het spel maakt ook gebruik van video, hoewel je duidelijk ziet dat de acteurs op de achtergronden geplakt werken. Maar het voegt wel wat realisme toe aan dit absurde spel.

Hoog tijd om nieuwe en betere vrienden te zoeken…

Herspeelbaarheid

Wanneer je het spel uitspeelt (of sterft), kun je het opnieuw spelen. Wat leuk is: veel potten en deksels liggen dan op andere plaatsen dan tijdens je eerste playthrough. Dat maakt Shivers verrassend herspeelbaar, zeker de eerste paar keer.

Bovendien zijn er zelfs na het vangen van alle Ixupi nog geheimen te ontdekken in het museum: een onverklaarbare schaduw in de toren, een silhouet in de filmprojectorkamer, grommende, vurige ogen die je aanstaren bij een donkere trap… Of zijn dat misschien de drie ontsnapte Ixupi? Het spel laat dit in het midden, wat alleen maar bijdraagt aan de mysterieuze sfeer.

Minpunten

Zoals bij veel spellen uit 1995 zijn er enkele minpunten, al kan het spel daar niet altijd veel aan aan doen. Op moderne pc’s moet je het via een emulator zoals ScummVM of een virtuele machine spelen. Dat is niet onoverkomelijk, maar dubbelklikken op een .exe-bestand is natuurlijk net iets eenvoudiger. Dat ligt vooral aan de moderne tijd: Shivers werd gemaakt voor een 16-bit besturingssysteem, terwijl we tegenwoordig allemaal op 64 bit draaien.

Daarnaast zitten er ook wat inhoudelijke foutjes in het spel. Bijvoorbeeld: een personage laat een briefje achter over een gevonden lijk, maar later verschijnt zijn geest die vraagt hoe het met de ander gaat.

Wat echt een groot minpunt is (en ik durf te wedden dat bijna iedereen die Shivers ooit speelde dit zal beamen) zijn twee beruchte puzzels: het Chinese Checkers-spel en de flipperkast. De flipperkast lukt met wat geluk nog, maar dat Chinese Checkers-bord? Vergeet het zonder walkthrough. En het ergste van alles: beide puzzels zijn in élke spelsessie verplicht.

Het beruchte ‘Chinese Checkers’ spel

Conclusie

Voor mij is dit een topspel dat ik minstens jaarlijks speel, al zal nostalgie daar zeker een rol in spelen. Je moet wel heel veel, maar dan écht heel veel klikken om alle Ixupi te vangen, wat sommige spelers wellicht irritant vinden. Toch maken de prachtige beelden en de sfeervolle muziek dat ruimschoots goed.

Van mij krijgt dit spel een 3,5 op 5. Vooral de moeilijkheid van sommige puzzels trekt het cijfer wat naar beneden. Maar het is en blijft een klassieker die perfect past bij Halloween!


Heb geen product in de winkelwagen!
0